Dag 9 – Aalborg en Reynolds
De dinsdag is voor Cindy een rustdag. Vandaag blijft ze alleen achter bij het huisje. MGisteren in Aarhus was weer veel lopen en nog zo’n dag in Aalborg zou te veel worden. Donderdag komt Legoland aan. Dus niet te veel vragen van de rug. Vandaag heb ik in Aalborg afgesproken met een game vriend. Hij is geboren en getogen in Aalborg. Twee jaar geleden heb ik hem voor het eerst in real life, zoals men dat noemt (IRL) ontmoet in Warschau tijdens een clan meeting. Voor diegenen die niet in de gamewereld zitten, een clan is een groep gamers die altijd samen spelen. Ze bedenken een clan naam, logo etcetera en proberen elkaar ook af en toe in het eggie te treffen. Ik speel het spel Squad als sinds 2020 ofzo, of misschien nog een jaar eerder. En sinds 2021 zit ik in de clan AI, neen dat heeft niks met kunstmatige intelligentie te maken. Het is de clantag (verkorte clan naam) van Armoured Idiots. Het laatste engelse woord zou je doen denken dat we met gepantserde voertuigen in het spel idiote dingen uithalen, dat is natuurlijk soms waar, maar meestal zijn we heel serieus. Enfin genoeg over het spel. Meer over Peter, dat is zijn echte voornaam. In het spel heet hij Reynolds, van Burt. Hij gebruikt ook Burt Reynolds als avatar. Het kilkt in game altijd goed tussen ons twee. Beetje beiden hetzelfde karakter. Hij is al wat ouder dan veel andere gamers, net als mij (hoewel ik de opa ben van de clan met mijn 52 jaar). Hij is vader van twee dochters en een zoon die laatste is de jongste en is 8 jaar. Ook politiek dezelfde smaak, links van het midden. Je snapt dat het dan ook in real life gewoon goed matched.
Peter’s idee was het om elkaar te treffen bij een klein maritiem museum waar je onder andere in een onderzeeboot kan lopen. We spraken af om 12:00 uur, het is een uur en 20 minuten rijden. Het zoeken naar een parkeerplaats valt weer tegen omdat Q-park plekken niet bruikbaar zijn met mijn q-park app omdat de betaalmethoden niet worden geaccepteerd hier in die app. Zowel de bankpas als de Visa en Mastercard niet. Net als de eerste dag in Denemarken in Odense. Q-park lezen jullie mee? Zijn jullie nou een wereldwijd bedrijf of niet? Wat een #FAIL!
Dus we parkeren bij het museum een klein half uur lopen van het centrum, maar wel gratis! Wij (Silas, Storm en ik) en Peter komen op tijd aan en treffen ons bij de ingang van het museum. We lopen door de expositie met vooral veel boten op schaal. Zeilschepen, Stoomboten (óók de Titanic), oorlogsschepen, vrachtschepen alles staat er op schaal. Er is ook een ruimte waar je een schip kan besturen. Dat is nogal wat moeilijker dan je denkt. Draaien is lastig en zo’n schip stopt niet meteen met draaien. Een maritieme ramp wordt vermeden en we lopen maar weer snel verder. Eenmaal buiten lopen we de onderzeeër in. Krap, maar niet zo krap als ik verwacht had. Het is een oudje en heeft twee 12 cilinder dieselmotoren. Die kon de vijand dus als op afstand goed horen onder water. Een enorme hoeveelheid aan metertjes en kraantjes en een periscoop die het nog doet. Alleen laat deze nu altijd land in zicht zien. Als we de duikboot verlaten lopen we naar een kleine torpedojager. In slechte staat. Klein, eigenlijk krapper dan in de duikboot. Het richtmechanisme voor de dieptebommen staat in het midden en bovenop een open brug. Geen dak boven je hoofd. De windmachine die tot orkaankracht gaat is ook een leuk dingetje…
Verder is er nog een radiografische bestuurbaar bootje en staan er huisjes op schaal zoals ze in het centrum van Aalborg nog te zien zijn. Het centrum is van formaat Heerlen, misschien ietsje groter. Maar wel nog veel oude vakwerkhuizen bewaard. We drinken iets en kletsen met Peter op het kloosterplein. Ik bestel een milkshake banaan. Het is warm en Peter kijkt me aan en zegt: “You know me, i’ll take a beer”
En ja ik ken hem zeker nog, in Warschau kon hij er aardig wat achterover slaan. Hij houd het bij eentje, want ook hij moet nog rijden. Een grappige, vriendelijke maar vooral ook verstandige vriend!
We lopen nog een beetje door het winkelcentrum en nemen afscheid van Peter. Die moet naar de auto, die moet zijn vrouw op gaan halen. Wij dwalen nog een half uurtje rond en lopen ook de lange wandeling terug naar het maritiem museum waar onze auto staat en beginnen de terugrit van anderhalf uur naar Cindy, waar de spaghetti wacht die we nog over hadden van zondag. Daarna rustig op de bank. Olympische spelen kijken, stripboek lezen en … in slaap vallen.
Morgen gaan we wat rondrijden, beetje natuur snuiven. Althans, dat is het idee…