Dag 4 – Køpenhavn

Posted On 27 juli 2024

Brug & toll

Onderweg naar Kopenhagen

Het is maar 2 uurtjes rijden naar Kopenhagen. Onderweg verruilen we het eiland Fyn voor Sjealland. Om het water de Grote Belt over te komen moeten we over een 18km lange brug. Nog voor de vakantie, toen ik aan het plannen was, wilde ik een paar overnachtingen in zweden doen. Net bij Malmö. Echter de tol over de brug tussen Kopenhagen en Malmö was een slordige 60 euro om eroverheen te mogen. En dan moesten we dat vier keer doen. Een keer naar het huisje in Zweden en twee keer om een dagje Kopenhagen te doen en dan weer een keer om terug naar Denemarken te gaan. 4 x 60 euro. Kaching. Dat plan was dus al snel overboord en financieel dus letterlijk een brug te ver. Maar vandaag moeten we toch die andere brug over. Niet vermoedend dat ook deze tol best aan de hoge kant is. 40 euro! En dat dus 2 x vandaag, en daarbij komen de kosten van het parkeren in Kopenhagen van 50 euro nog bij. Dus alleen dat kost ons dus al 130 euro om naar Kopenhagen te gaan. Ik bedenk me dat de trein misschien een goedkopere oplossing is. Nou… niet dus. Als ik zoek op een treinverbinding van Odense naar Kopenhagen kom ik voor 4 personen retour op 550 euro! Dat kán toch helemaal niet meer! Waarom maken wij het openbaar vervoer vele malen duurder. Ik durf te wedden dat vliegen nog goedkoper zou zijn geweest. Bizar. Dan toch maar met de auto.

Ny Carlsberg Glyptotek

Silas wilde eerst naar het museum met veel beeldende kunst. Zo gezegd zo gedaan. We parkeren in de buurt van Tivoli langs de Sydhavn en lopen naar het museum. Entree is niet al te duur en voor Storm zelfs gratis. Eenmaal binnen lopen we van expositie naar expositie. Het gebouw is door de jaren heen door meerdere architecten uitgebreid en aangepast. Ook daarover is er een expositie. Er is vooraal beeldhouwkunst te zien. Van het oude Mesopotamië tot het “moderne” werk uit de 19e eeuw. Dat laatste is voornamelijk beeldhouwwerk geïnspireerd door de oude Griekse en Romeinse beelden.

Ik leg de kinderen uit hoe gedetailleerd en anatomisch correct deze beelden zijn. Je ziet op vele de bloedvaten en spieren lopen die ook daadwerkelijk gespannen zijn op de manier zoals het bij die houding hoort te zijn. De vele lessen op de HKLS over de kunstgeschiedenis aan de hand van het boek van H.W.Janson, dat we van voor tot achter uit ons hoofd moesten kennen, komen weer allemaal boven.

In een ruimte met voornamelijk grote romeinse beelden zitten studenten te tekenen. Ik zie mijzelf weer zitten in mijn studenten tijd. Tekenblokje op de schoot en schetsen.

Strøget

Cindy had gelezen dat hier in Kopenhagen de langste autovrije winkelstraat van Europa was. Strøget! Zo blijkt de straat niet echt te heten. Het zijn een aantal straten die samen aan elkaar Strøget genoemd worden. En doorkruisd hier en daar door wegen waar wel auto’s rijden. Dus of je dat dan zo mag stellen? Maar goed welk land of stad wil niet ergens het beste in zijn. Zo waren Cindy en ik ooit bij de Äteritsiputeritsipuolilautatsijänkä baari in Finland. De bar met de langste naam ter wereld. Overal moeten ze de grootste, langste, zwaarste, dikste of hoogste hebben van iets. Het eeuwige wedijveren met anderen.

Het is inderdaad een lange winkelstraat, die we niet helemaal hebben afgelopen. We bezoeken de lego winkel (alsof we niet naar legoland gaan deze vakantie) en cindy loopt een designer tassen winkel in. De prijzen willen we niet eens weten. De twee winkels waar Cindy naar toe wil liggen overigens net niet in deze lange winkelstraat maar er net langs. De Sephora en een schoenen winkel met alleen maar sneakers die niet meer te krijgen zijn. Er stond zelfs een paar Nike Air Jordan x Dior 1 ter waarde van een kleine 23.800,- Euro! Alle schoenen zijn in plastic gesealed en er staat geen prijs bij. Dat zegt voldoende.

De kleine zeemeermin

Cindy is ondertussen helemaal kapot van het lopen. Ze is op en nemen de metro om twee haltes verder uit te stappen in de buurt van de haven waar we de kleine zeemeermin kunnen zien. Kopenhagen verlaten zónder de kleine zeemeermin gezien te hebben kan volgens ons niet. De metro is een stuk schoner dan die in Parijs of London. Het perron is ook afgeschermd met extra deuren, dat had ik nog nooit eerder gezien en natuurlijk een stuk veiliger. De kleine zeemeermin is nog een 15 minuten lopen vanaf het metro station. Het is een drukbezochte plek en vele toeristen staan er foto’s en selfies te maken met de kleine dame die er al een behoorlijke tijd op een rotsje zit. Hoeveel mensen zou zij al hebben gezien? We rusten er wat uit onder het genot van een ijsje en nemen de metro terug naar het centrum

Christiania

Als laatste wil ik nog naar vrijstaat Christiani, Cindy loopt op haar laatste adem en derhalve zitten we eerst even bij het gezellige Inderhavnsbroen. Een grote gezellige mensenmassa met vele eettentjes op een rij. We besluiten hier eerst wat te eten en een beetje uitgerust verder te lopen. Fish en Chips, een wrap en tortilla chips staan voor ons op het menu. Eenmaal aangekomen in Christiani lopen we door een andere wereld. Ik neem foto’s van de bijzondere sfeer. Veel murals/graffiti. En het blijkt dat de vrijstaat begin dit jaar nogal veel last had van gewelddadige bendes. En dat de gemeenschap met hulp van de politie een straat heeft afgesloten waar veel drugsgerelateerde bende criminaliteit plaatsvond. Een wetteloze gemeenschap blijkt ook hier onmogelijk. Hoe goed de bedoelingen en ideeën van de stichters en gemeenschap ook zijn. s’Avonds in het appartement leest Cindy zelfs dat je er niet mag fotograferen en er toeristen begin dit jaar zijn aangevallen voor alleen het dragen van een camera. Zo gewelddadig zijn criminelen dus. Gelukkig kreeg ik nu geen vervelende blikken, en ik heb ook het idee dat ik mij er met een glimlach en leuk gesprek wel mee weg was gekomen, misschien zelfs een mooi portret had kunnen maken.