Dag 12 – Lego House en Dag Denemarken
Het is alweer de 12e dag van onze vakantie. Vandaag gaan we Denemarken weer verlaten maar eerst nog een bezoek aan het Lego House. We hadden de combo-tickets gekocht en het tijdslot voor het Lego House was 14:00. Dat was wat aan de late kant, ik had het liever eerder gehad zodat we wat vroeger aan de langere rit naar noord duitsland konden beginnen. Nu is het eerst een uurtje naar Billund en daar drie de tijd doden en daarna vier uur naar Jork (nabij Hamburg) waar we nog drie overnachtingen hebben. En door het late tijdstip bij het Lego House komen we in de spits bij Hamburg met zijn wegwerkzaamheden aan de 7. Maar goed, er was geen vroeger tijdslot meer beschikbaar.
Om 10:00 moeten we het appartementje hier in Kjellerup verlaten. Het was een prachtig appartement en een goede uitvalsbasis om alles zowat in midden Jutland te verkennen. Bij het ontbijt eten we zo’n beetje alle restjes op en pakken de koffers en auto weer in. Om de drie uur een beetje te doden stoppen we onderweg op een paar plaatsen. De eerste stop is na een 15 minuten rijden.
Den Mystieke Troldesten
Een vreemde steen midden in een bos op een heuvel. We parkeren de auto en lopen bergop het donkere bos in. De bomen worden vreemder en vreemder. Rare kronkel bomen en eenmaal op de plak waar de steen zou moeten zijn is het even zoeken. Het is geen grote steen, geen enkel bord of iets dergelijks. Verstopt tussen de bomen vinden we een steen net iets hoger dan je knie. Die lijkt op het gezicht van een Trol. Met al die rare bomen en de extreme stilte (geen enkele andere toerist of bezoeker te zien) is het inderdaad een nogal mystieke steen en plek.
We lopen verder. Dalen de andere kant door het bos de heuvel weer af via een lange trap. Onderaan komen we bij een vakwerk huisje en vinden we onder een steen met tekst een geocache. En dat terwijl we niet eens aan het cachen zijn.
We zijn nu bij het watertje en moeras Skallerund gekomen. Nog steeds geen andere ziel tegen gekomen. We wandelen hier een stukje in alle rust rond.
Hedegård udgravning
Na een kleine wandeling zitten we weer in de auto en rijden we een half uurtje verder richting billund. Op google maps zag ik een Archeologische opgraving, tenminste dat dacht ik. Op google maps stond Hedegård udgravning. Dat klonk wel weer even interessant genoeg om te stoppen. Het was inderdaad een archeologische opgravingssite waar ze in de maand juli en augustus rondleidingen geven. Helaas niet op vrijdag. Laat het nu precies vrijdag zijn. Da’s pech. We wandelen wat rond de graaf putten die er zijn en zien de nummertje naast objecten staan. Een deel is afgedekt met plastic. Daar zijn ze nog bezig. Het is blijkt een redelijk belangrijke en grote begraafplaats te zijn van rond het jaar 0. Na een gesprek met een van de archeologen van het Museum Midtylland weet ik dat er al een paar gevonden stukken te vinden zijn in het museum in Herning. Voor een bezoek aan dat muziek hebben we geen tijd meer.
Bij de parkeerplek voor deze opgraving staan tafels en bankjes. We rusten daar even. Drinken wat en spelen spelletjes met de telefoon tegen elkaar. Zeeslag. De tijd tikt voorbij en van de drie uur die we moesten doden zijn er al twee op een vermakelijke wijze verstreken.
Lego House
Dan is het nog een klein stukje naar Billund rijden. We parkeren de auto in de parkeergarage, waar een hele hoop laadpunten zijn. Helaas werkt geen van de vrije plekken. Niet met mijn laadpas van Vattenfal en ook niet met de Deense app die ik eerder installeerde. De paal zegt dat ik geautoriseerd ben maar dat ik de kabel weer moet verwijderen. Niet werkt wat we proberen. Dan maar gewoon parkeren. Het wordt tijd dat je in heel europa gewoon contactloos met je bankpas of telefoon (RFID) overal een laadsessie kan starten. Dat hele gedoe met allemaal verschillende laadpassen en apps, vreselijk onhandig en zo niet 2024!
Eenmaal in het Lego House vraag ik eerst aan de balie of we eerder naar binnen kunnen. We zijn per slot van rekening nog steeds een uur te vroeg ter plekke. De vriendelijke knul kijkt in de computer en zegt dat ie onze passen kan vervroegen met 30 minuten. Dan moeten we nog even 30 minuten overburggen, wat niet moeilijk is omdat er ook veel te zien is zonder toegangskaartje. We nemen de lift helemaal naar het dak en lopen zo via de verschillende daken helemaal naar beneden. De architectuur van het Lego House is zodanig dat het hele gebouw ook écht van lego lijkt gemaakt te zijn.
We hebben nog wat tijd over en kijken al vast rond in de Lego Winkel. Daar vind Silas zijn doos die hij wil hebben de Piraat! Een limited edition. En wie staat daar nou de dozen te signeren? Het is Lead Designer van het Lego House zelf (en al 15 jaar in dienst van Lego) Stuart Harris himself. Hij heeft een stapel dozen voor zicht staan en is ze een voor een aan het signeren. “What a tough job!” Zeg ik tegen hem terwijl zijn pen over de volgende doos glijdt. Hij kijkt met een glimlach op en zegt “Well somebody’s gotta do it!”. Ik zeg tegen hem dat als hij nog eentje signeert en ik een foto maak, dat wij die doos kopen. Hij neemt een nog maagdelijke doos en zet zijn pen op het witte deel en hopla, daar staat de handtekening op de doos van Silas. Nu heeft Silas een Limited Edition die ook nog eens gesigneerd is door Stuart (de ontwerper van de Piraat) én hij heeft een foto waarop Stuart die exacte doos signeert! Als deze set later niet veel geld waard is!?
Als we eindelijk naar binnen kunnen nemen we weer de lift naar boven, om van bovenaf naar bedenen te gaan. Trap af is makkelijker dan trap op. We beginnen dus in de Gallery. Hier staan wel heel veel mooie bouwsels. Met de dino’s in de drie verschillende legostenen als groot pronkstuk. Duplo, Gewone Lego en Technic.
In het midden van het Lego House staat een grote boom met een centrale trap. Op die boom staan verschillende scene’s gebouwd van diverse series Lego. Het ziet er indrukwekkend uit. Tijdens de afdeling van boven naar beneden kom je in allerlei zones. In de meeste moet je zelf iets bouwen en kun je daarna het bouwsel laten digitaliseren of een spelletje mee doen. Het is voor de jongens te veel en te druk om overal iets te bouwen.
Lego city lijkt zijn eigen gedeelte te hebben. Grote steden en bouwsels waar het licht van dag naar nacht verandert zijn indrukwekkend groot. Ze blijken allemaal ontworpen door die Stuart Harris, die zichzelf zelfs overal verstopt heeft als poppetje. Kun je hem vinden tussen de foto’s?
Dan bouwen de jongens op een plaatje een figuur en laten hem in een machine digitaliseren. Het is een grappige bezigheid, alleen jammer dat ze het resultaat dan niet digitaal laten emailen naar de kinderen. Je zult het zelf moeten filmen als je het wilt bewaren. (Gemiste kans Lego House!)
De hele architectuur door het gebouw is mooi. Overal wordt de illusie gewekt dat het gebouw uit blokjes is opgebouwd. Iets wat ik in Lego Land zelf wel heb gemist. Daar zie je nog veel gewoon gebouwd van hout. Maar hier lijkt zelfs het trappenhuis een grote lego constructie.
Ergens bijna beneden kun je jezelf laten fotograferen en omzetten in Lego Art. Een grappig dingetje maar ook weer jammer dat het resultaat niet gewoon naar je wordt gemaild oid. Helemaal op de begane grond staat een spuitgiet machine waar rode lego blokjes (2×4) geperst en verpakt worden. Iedereen kan met zijn polsbandje (persoonlijk) een eigen combinatie laten maken met 6 blokjes, die je dan ook in een zakje mag meenemen. Er schijnen bijna 1 miljard mogelijk combinaties te zijn met 6 2×4 blokjes. Bizar…
En helemaal in de kelder is een expositie over de geschiedenis van Lego. Hier staan oude lego sets opgebouwd en kom ik ineens oog in oog te staan met een van mijn lego sets uit mijn jeugd (die ik nog steeds heb) het gele lego kasteel. Ik zie ook de brandweerhuis set en de oude engelse bus die ik nog moet hebben.
Na het laatste bezoek aan de Lego winkel hier, waar we nog wat doosjes voor ons zelf en Ilse en Marco (vrienden) meenemen en waar de jongens nog een mini figure maken, beginnen we nu aan de terug reis. De reis naar Jork valt in eerste instantie tegen.
60 minuten vertragen door de file bij de 7 naar Hamburg word na een kwartier rijden al 105 minuten. Dit gaat niet goed. Het is weliswaar nog anderhalf uur rijden voordat we daar komen. Maar het is nu 16:00 uur en we arriveren daar precies in de spits. Na een uurtje rijden zakt het weer wat naar een minuut of 60. Maar nog steeds een uur file. Als we net in Duitsland zijn stoppen we om te eten bij een Autohof. We eten schnitzels en hamburgers. Het is geen goedkope tent, maar wel erg lekker. En als we een uurtje later in de auto stappen lijkt de file steeds verder op te lossen. 30 minuten wordt 10 minuten en als we uiteindelijk rond 20:00 bij Hamburg zelf zijn, helemaal opgelost. Dat valt dan nog mee.
Bij aankomst in Mein Jork worden we verwelkomt door een heel vriendelijke vrouw die ons het hele grote appartement laat zien. Het is het einde van vandaag. We douchen en vallen al snel in slaap. Morgen gaan we naar Hamburg en wordt het zo’n 26 graden. Het warmst wat we deze vakantie gehad hebben. We zijn benieuwd naar Hamburg, waar we eigenlijk weinig vanaf weten.