Dag 10 – Cherbourg / Cité de la Mer
Vandaag gaat het regenen. Geen dag voor een strandwandeling en zeker geen dag om aan het zwembad te zonnen. Niet dat we dit soort dagen deze vakantie al gehad hebben hoor! Zeker niet. Het is een natte vakantie. Maar het thuisfront schijnt nog net wat natter te zijn.
Na het ontbijt gaan we dus maar een museum. Het idee was Cherbourg met zijn Cité de la Mer.
Bij Cherbourg aangekomen staan we meer dan 30 minuten in de file om bij het museum te komen. Er wordt flink aan de weg gewerkt en alles loopt bij elk kruispunt vast.
Cité de la Mer
Een museum met onderzeeboten, aquariums en een nagemaakte Titanic ervaring. De titanic, gebouwd in Belfast en van uit Southampton vertrokken op zijn eerste vaart richting Cherbourg waar nog 274 passagiers en vracht aan boord gingen. Vanuit Cherbourg vertrok de Titanic naar Queenstown (in Ierland tegenwoordig Cobh) om vandaar uit richting New York te varen. Hoe dat af liep weten we allemaal.
Het museum is érg druk. Met regen komt iedereen naar het museum. We pakken de kaartjes online, dan slaan we al de rij voor de ticketverkoop over.
Als eerste lopen we door de expo over de ocean. De diepe zee. Aquariums en andere uitleg is in frans en engels. Maar het is druk. Erg druk… te druk… je krijgt geen kans om bordjes te lezen of om de dingen te “doen”. Alles is bezet of er staat een grote groep mensen om heen.
Na deze expo lopen we door de Titanic ervaring. Ook allemaal mooi van opzet. Het begint in de ontvangst hal en als je dan aan “boord” gaat loop je over het dek (allemaal indoor) waar met schermen de zee zichtbaar is. Op deze schermen is even later de naderende ijsberg te zien. Mooi gemaakt maar ook hier is het probleem dat bij de expo over de Titanic het overvol is, en je geen kans krijgt om iets te lezen cq te doen.
En om de hele ervaring erger te maken van het museum staat er bij de onderzeeboot een enorme lange rij. We zien de mensen langzaam naar binnen mogen gaan. Ik schat aan de hand van het tempo dat mensen naar binnen gaan en hoe lang de rij is dat de wachttijd tussen het uur en twee uur zit. Daar hebben we allemaal niet echt zin in. Je kunt de onderzeeboot wel van de buitenkant bekijken. We lopen dus om de onderzeeboot heen. Hij is groot. Het is een nucleaire onderzeeboot.
Ondertussen ben ik aan het appen met een game maatje. Ferdi, een franse knul van 24 jaar die in Cherbourg woont. Hij wil mij even ontmoeten. We spelen per slot van rekening al meer dan 2 jaar samen online.
Ik parkeer de auto in het grote winkelcentrum Les Eléis. We drinken ons wat in het Columbus Cafe en zien Ferdi ook arriveren. 2 meter en 5 centimeter lang. Dan voel ik mij ineens klein. Terwijl ik en Ferdi bijkletsen gaan Cindy, Silas en Storm winkelen in het winkelcentrum.
Ons gesprek gaat over Psychologie, hij studeert aan de universiteit van Caen psychologie en wil psycholoog worden. Het gesprek gaat ook over gamen en over socialisme en fascisme in deze tijd. Ferdi is een far left activist een echte socialist. En vertelt over protesten waar hij aan meedoet voor een beter milieu e.d. Hoe ze hard worden aangepakt door politie met traangas. Hoe de politie hen klem loopt van twee kanten in een straat en dan traangas granaten op hen gooit. Gasmaskers mogen ze niet gebruiken, want dat wordt dan door justitie uitgelegd als dat ze met opzet tot geweld naar een protest komen (traangas mag alleen ingezet worden bij gewelddadige protesten)
Echter de protesten zijn nooit gewelddadig, maar worden dat door de inzet van de politie.
Ze hebben wel trucjes om het beter te kunnen hebben. Duikbrilletjes en een chemisch stofje dat het traangas wat neutraliseert. En weg rennen natuurlijk.
Extreem rechtse protesten worden geen politie op afgestuurd zegt hij, die mogen hun gang gaan. Ik vertel hem dat die ongelijkheid in behandeling in Nederland niet veel anders is. Klimaatachtivisten worden ook in Nederland harder aangepakt dan de boeren.
Als ik hem vraag hoe hij als jongeling de toekomst ziet is hij pessimistisch. Dat vind ik als “oudere” dan toch pijnlijk om te horen.
Een lang en diepgaand gesprek tussen een 24 jarige en een 51 jarige gamer. Een fijn gesprek. En buiten…. buiten regent het harder en harder. Het heeft niks met klimaat te maken. Maar het slechte weer maakt je wel treurig.
Als Cindy en de jongens terugkomen, wat LP’s rijker uit de Fnac, scheiden onze wegen. “Tot vrijdag als we weer online zijn.” Zeg ik tegen hem.
Wij vervolgen onze weg via de Carrefour (we hebben nog boter nodig en wat andere levensmiddelen) en de Fnac waar ik nog een LP van PinkFloyd – Animals scoor en een cd van The Who – Who’s next (voor maar 7 euro) voor in de auto.
Als we in de auto stappen geeft de weerapp een niet urgente waarschuwing –> Overstromingen door regen. Een stukje verder in de melding zelfs -> met mogelijke dood tot gevolg.
Euh!!!! Dat is kras. Geef mij dan maar gewoon een code rood! 😉
Enfin. We stappen in de auto en rijden naar de Buffalo Gril die we op de heenweg zagen. Daar hebben we in Normandie al eens eerder gegeten vroeger en de kinderen herinneren zich dat nog. We zijn vroeg en schuiven dus als eerste aan een tafel. Het eten… nou dat viel dit keer wel wat tegen. Storm vond het lekker, maar het vlees dat ik besteld had was taai en dat hoort bij een steak toch niet, zeker niet als je hem medium besteld.
De zalm van Cindy was aan een kant aangebrand. Dat viel tegen.
Terug in het appartement gaan we rustig wat hangen en ik val op bed redelijk snel in slaap.