Categorieën

Archieven

Rundje ’t Hieëmelriek.

Vrijdagmorgen, 26 maart 2021. Het is lang… heel lang geleden dat de jongens beiden naar school zijn en papa en mama vrij hebben. Een hele ochtend en halve middag zonder de jongens. Door de lockdown is dat dus lang niet meer voorgekomen.

“Gaan we morgenvroeg wandelen?” vroeg Cindy gisteravond. Ja heerlijk! We zoeken op Visit Zuid-Limburg een makkelijke en korte route. Onze keuze valt op het Rundje ’t Hieëmelriek met nummer V17 in Ransdaal/Voerendaal.

Zodra de kinderen de deur uit zijn doen we de wandelschoenen aan en rijden naar Ransdaal. We parkeren de auto op het dorpsplein. In 2016 nog op dit plein met Wim Doesborgh een opa met kleindochter geportretteerd voor de toenmalige rubriek Pronto van De Limburger. Ik vind het nog steeds jammer dat deze rubriek niet meer is. Verhalen van mensen bij toevallige ontmoetingen. Maar dat terzijde.

Paashazen achter glas.

De route is gemarkeerd met de paarse paaltjes. In het eerste straatje dat we inlopen valt ons oog direct op een raam dat al helemaal versierd is in paas sfeer. Een dikke 15+ paashazen zitten voor het raam. We lopen verder over de Ransdalerstraat richting het kerstbomen veldje (van Jos “Zef” Soogelee, waarover later meer) en passeren de Sint-TheresiaKerk uit 1933 en door de bewoners van Ransdaal zelf gebouwd naar ontwerp van hoe kan het ook anders Peutz. Bij het kerstbomen veld aangekomen slaan we rechts af de Akerweg in. De eerste helft van het rondje loopt licht bergop en dat begint al direct hier in Akerweg. Aangekomen bij de overgang van het Akervoetpad vinden we een tak van een van de iepen (geloof ik) die daar staan. De bast is er af en je kunt heel goed de gangen van een schorskever zien. Vorig jaar fotografeerde ik nog de letterzetter – ips typographus toen ik in het Vijlenerbos met boswachter Michel Cabbolet en Niki Jasper op pad was voor een reportage over dit zeer kleine kevertje.
Maar de letterzetter zit in de fijnspar. En hier staan geen fijnsparren. Het patroon in het hout is onmiskenbaar van de Grote Iepenspintkever. (ik weet het niet zeker, correct me if i’m wrong). De Scolytus scolytus. Schorskevers zijn vaak een plaag en ongewenst maar de patronen die ze maken in het hout zijn wel prachtig om te zien.

Gangen van een schorskever – Scolytus scolytus?

Als we verderlopen op het smalle voetpad dat overgaat in een holle weg, zien we links op de helling flink wat graafsporen. Grond is van bovenaf naar beneden gegooid bij het graven van een hol. Welk dier? Weten jullie het?

Graafsporen langs het Akervoetpad bij Ransdaal.

Aan het eind van het Akervoetpad slaan we rechtsaf en gaat het pad over in een paadje over een weiland. We lopen nu bovenop het plateau en dat merk je goed aan de wind. De wind waait hier hard. En de verwelkte planten in de akers kleuren hier lichtgeel. Dat levert mooie contrastrijke plaatjes op.

Wandelen bij Ransdaal

We naderen de Scheumerbeek en zien daar Hoveniersbedrijf Peter Lebens twee bomen planten. Lindebomen! is het antwoord als ik vraag wat ze voor bomen aan het planten zijn. De populieren die er al staan (links op de foto) zouden de omgeving te veel verzuren en worden later gekapt. Ze worden vervangen door twee lindebomen en twee eiken aan het begin van het pad.

Een stukje verderop lopen we weer langs een kerstbomen veld. En vlak daarachter valt mij een grote paarse stoel op. Een heel grote. We klimmen er op en als we zitten… genieten we van de rust. De hele wandeling zijn we niemand tegen gekomen op de twee hoveniers na. En er is stilte… rust… niks… heerlijk. We zitten hier een 10 minuutjes te genieten van de stilte. Wat een leuke “stoel” hier langs het pad!

Als we verder lopen langs de scheumerbeek komen we op de Sint Gillisstraat. De straat waar Jos “Zef” Soogelee (die van de kerstbomen) tegenwoordig het boerenbedrijf Hemelsvlees heeft. In 2013 fotografeerde ik Zef nog tussen de zonnebloemen. (foto nog te zien op zijn website). En in 2019 nog met zijn kerstbomen. Maar tegenwoordig dus in het vlees, en dan direct verkopen aan eindconsument. Bijzonder genoeg om een documentaire over te maken.

Het einde van de wandeling is in zicht. We zijn weer aangekomen in de bebouwing. 4,1 km is kort. Maar een heerlijk ochtendwandeling voor een vrijdag.

“Wanneer zijn de kinderen weer beiden naar school?”

Wandelen bij Ransdaal

Comments

2 reacties