Dag 5 – Zoo de Jurques
Vandaag gaan we naar de zoo! Een kleine drie kwartiertjes rijden naar het zuiden ligt Zoo de Jurgues, een dierentuin van het formaat van Gaiazoo schat ik. En ik zie op de kaart dat op de parkeerplaats een laadpaal is. Nou dat is fijn denk ik nog… Eenmaal aangekomen is de laadpaal ook nog beschikbaar. Ik parkeer de auto, pak de kabel en houd mijn pasje bij de paal. Het lampje knippert rood en het klepje gaat niet open. Waarom werkt het weer niet? Er staat een QR code op. Die scan ik en kom dan in een webpagina waar je met je creditcard kan starten met opladen. Oke, dan doen we dat maar. Eennmaal door het process moet ik in de visa app de betaling goedkeuren. Als ik dat gedaan heb, kom ik niet meer terug naar die pagina van de paal (want die heb ik geopend met de camera qr code scan functie en is foetsie) #zucht. Opnieuw dan maar, nu openen in Safari op de telefoon zodat ik naar de pagina terug kan ná bevestigen in visa app. Alles weer helemaal ingevuld en weer goedgekeurd in de visa app en dan weer terug naar safari en de pagina gaat verder. Met als bericht onderaan –> opladen is hier niet mogelijk. #NEE!!!! Waarom!? Van de vijf laadpalen die ik afgelopen dagen heb gebruikt werken er twee gewoon totaal NIET! #DEFECT! Wat een rotzooi hier in frankrijk mbt laadpalen. Echt. Als je toch met een volledig elektrische auto hier op vakantie gaat heb je toch echt een probleem. Ik kan gelukkig gewoon doorrijden op benzine. Blij met de keuze voor een Plugin Hybrid. Maar goed… mijn bloed kookt even… ik parkeer de auto op een gewone parkeerplek en probeer het los te laten. Het gezegde “Met de franse slag…” is er niet voor niets.
Het park heeft twee routes, route jaune en route blue! We lopen eerst de gele route en eten daarna wat in het restaurant. Ook hier niet echt handig. Een lange rij staat voor die ene enkele kassa. Stel je een dierentuin voor van het formaat Gaiazoo met EEN restaurant en daarin maar een kassa. Neem dan een top dag waar de parkeerplaats vol is. Hoe bedenk je zo iets? We staan dus een kleine twintig minuten in de rij te wachten voor wat drinken en wat frietjes. Eenmaal aan de kassa bestel ik netjes alles in het frans. Zegt de knul achter de kassa; “Shall i speak englisch?” Waarop ik antwoord dat ik nou juist mijn frans wil oefenen. “You did very well!” Is zijn antwoord. Waarom spreekt ie dan niet gewoon frans terug man!? Echt… Maar goed, hij is vriendelijk 😉
Na de rustpauze lopen we de blauwe route. In totaal vertoeven we toch een 3,5 uur in de dierentuin.
Bij de vleermuizen is het een uitdaging om ze vliegend vast te leggen, helemaal met een EOS-M cameraatje. Geen eye of object tracking van de dieren. Dus alle vaardigheid/ervaring in het spel gooien. Je hebt geen dure EOS-R3 nodig! 😉
Moe rijden we terug naar het appartement in Port-en-Bessin en rusten even uit. Om rond een uur of zes naar de haven te gaan en daar te eten. Ik parkeer de auto bij de enige laadpaal in het plaatsje en laad de auto weer helemaal op.
We eten bij een pizzeria, ik heb geen zin in pizza en bestel het enige wat niet pizza is op de kaart. Een entrecote van 250g (volgens de kaart). Als het opgediend wordt zie ik voor 75 gram vet er aan hangen. Tja… zo kan ik het ook verkopen. Lekker is ie wel.
Na het eten wandelen we nog even door het haventje en lopen terug door de straatjes van Port-en-Bessin naar de auto.
Morgen weer een dag, Morgen Caen!
