Dag 11 – British Memorial & Ouistreham & Luc-sur-Mer
Het belooft een wisselvallig dag te worden qua weer. Zon met af en toe een bui. Veel harde wind. Silas wil eigenlijk nog met die strandkarretjes rijden, maar als ik het op zoek op internet is bepaalde kleding vereist die wij niet bij ons hebben. Dat zal dan toch echt een andere keer moeten.
British Normandy Memorial
We vertrekken rond het middag uur voor een rondje langs de kust ten noorden van ons. Eerste bestemming is het British Normandy Memorial. Geen begraafplaats maar een herdenkingsplaat waar de 22.442 namen van soldaten en vrouwen die onder brits commando stierven in de zomer van 1944 (dit zijn mensen vanuit meer dan 30 landen) –> https://www.britishnormandymemorial.org
Als we de auto parkeren schijnt nog een zonnetje, als we na een 10 minuten wandeling aankomen bij het memorial begint het te regenen. We schuilen achter de palen van het memorial. Door de wind staat de regen van west naar oost en kun je dus aan de oostzijde van een pilaar nét wat droger staan. Na een paar minuten trekt de regen weer weg en komt het zonnetje weer. Zo’n dag gaat het worden. Regen afgewisseld met zon.
De donkere luchten passen wel bij plek. Het standbeeld van 3 soldaten contrasteert mooi tegen de donkere wolken (z/w foto)
Ouistreham
Na het memorial vervolgen we onze weg naar Ouistreham. We komen door een badplaatsje Luc-sur-Mer genoemd. Op de terugweg zullen we hier even stoppen om een foto te maken met het bordje. Ooit waren we in Luc-en-Diois in de Drōme. Altijd grappig om borden te zien die op het moment dat jij er zelf bent feitelijk ook nog kloppen.
Ouistreham is een relatief groter plaatsje, er is hier langs het water een compleet pretkparkje met reuzenrad. Het waait erg hard en er vallen wat reclame borden (gemaakt tegen harde wind) toch om door de wind. Ik vind het geen goed idee om dan een draaimolen in te gaan. Ik zie het rad zo loskomen en over het strand door rollen. We eten wat bij Restaurant la Voile Blanche. Het witte zeil… Cindy neemt voor het eerst een Poke Bowl. Eentje met zalm, Silas pakt fish en chips. Ik een soort pannenkoek met omelet. En Storm? Die pakt zich weer een Rita! (Pizza)
Met ons buikje vol boeken we een 18 hole mini golf sessie.
Storm begint nogal hard en ook Silas slaat vaak te hard. Ik zeg ze dat het beter is rustig te spelen. Iets wat Cindy wel doet en die staat halverwege na een paar hole’s in twee of drie slagen dan ook voor. Ze staat te glunderen dat ze roept dat ze er talent voor heeft. Ik knik en zeg je slaat ook zo een paar holes in zeven slagen. “It ain’t over until the fat lady sings…!” Zeg ik nog, op dat moment komt haar balletje onder een brug te liggen waar ze niet makkelijk bij kan. Ik maak een foto van het tafereel waar ze op de grond ligt en met een soort bezemzwaai iets onder een kast probeert uit te halen. De bal beweegt. En uiteindelijk 7 slagen.
Met nog alleen het 18e hole te gaan sta ik 2 slagen voor. Het had spannend kunnen worden bij het laatste hole, maar die is gewoon niet te doen. Alle vier gebruiken hier de maximum slagen van 7 om hem dan nóg niet in het gat te krijgen.
Na het golven lopen we nog even door de straatjes langs de winkeltjes. We kopen het een en ander en lopen terug naar de auto die (was ik vergeten te vermelden) nu wel weer eens een keer helemaal opgeladen is. We vonden hier namelijk direct een werkende paal.
Als we weer naar het westen rijden richting Luc-sur-Mer staat er een stukje verderop een auto van de Gendarmerie. De agent stapt op de straat en heft zijn rechterhand op en wijst met zijn linkerhand naar de zijkant van de straat.
“KUT, KUT, KUT, moeten ze ONS hebben, NU ZUL JE *&@#$&*^@%#$”
Let op! Dit was de reactie van Cindy! Niet van mij! Ik zit gewoon rustig achter het stuur en zeg; “Doe even rustig, er is niks aan de hand. Auto is in orde, ik reed niet te hard, gewoon een controle, niks aan de hand.”
Ik zet de auto aan de kant en open het raampje. Zegt de eerste agent; “Turn the engine off!” Waarop ik lachend antwoord dat hij al uit staat want ik reed elektrisch!
Hij vraagt voor het rijbewijs, die geef ik hem en hij loopt naar hun eigen auto om het een en ander te checken. Nu komt een vrouwelijke agente mij vragen stellen.
“Do you drink alcohol?” “Oh sure!” Antwoord ik ad rem met een glimlach. “I had a beer about three hours ago!”
Ze zegt dat dat dan geen probleem zal zijn en vraagt terwijl ze een nieuw blaaspijpje op haar apparaatje zet of ik kan blazen. Rare vraag, waarom zou ik niet kunnen blazen?
Ik blaas en blaas en blaas en kan nog makkelijk door blazen maar dat hoeft niet meer. Haar respons als ze op het apparaatje kijkt is “And we have a winner!” Ze draait het apparaatje om en het toont 0,00 !!!
“What’s the price? Do I get another beer?” Vraag ik nog en ze lacht en zegt; “Na zes uur mag je nog een biertje!”
We mogen onze weg vervolgen en de hartslag van Cindy is al weer wat gedaald, die moet iets verbergen of op haar kerfstok hebben 😉
We rijden door naar Luc-sur-Mer en stoppen bij een beschilderde muur met de naam van de plaats. Hier maakt Silas even wat foto’s van mij bij die muur. En de politie auto rijd weer aan ons voorbij. Hebben ze nu alleen ons gecontroleerd? Fransen mochten doorrijden en precies den Hollander houden ze aan!? Is dat nu ook etnisch profileren? #dtv
In Luc-sur-Mer drinken we wat en lopen wat in de winkelstraat. Het is een stuk kleiner dan Ouistreham en we zijn hier dan ook snel uitgekeken. We kopen hier nog wat kaarten en andere cadeautjes. Nadat we wat gedronken hebben lopen we langs het strand weer richting auto en rijden we naar de McDonalds in Bayeux.
Het is ondertussen 19:00 en we hebben toch wel weer honger…
Morgen belooft ook zo’n wisselvallige dag te worden. Morgen doen we denk ik niks. Misschien het zwembad als de zon een beetje meehelpt. Daar hebben we deze anderhalve week weinig in of bij gelegen. Het is niet de zonnige vakantie geworden die we verwacht hadden.