Dag 16 – Schloss Neuschwanstein…

Posted On 8 augustus 2022

Vandaag is de op een na laatste dag van onze vakantie. Morgen rijden we naar huis.
Het is altijd teleurstellend als de vakantie voorbij is. Bij ons wordt dat nog even benadrukt. Voor mij persoonlijk een uiterst teleurstellend einde van de vakantie. Geen drama hoor, geen ernstige dingen maar…

Al jaren wil ik graag naar Schloss Neuschwanstein. Bekend van de puzzels van Ravensburger en bekend omdat de inspiratie was voor het kasteel van Disney. Het kasteel van de koning Ludwig van Beieren. Later werd hij krankzinnig verklaard. We reden er afgelopen jaren al vaker relatief dichtbij langs. Maar waren altijd op doorreis en geen tijd voor een bezoek. Dat zou nu anders gaan had ik mij voorgenomen.
Op de weg terug van Italië plande ik een tussenstop van maar liefst 3 nachten. Twee volle dagen hadden we de tijd om hier het een en ander te bekijken. Gisteren was de weersvoorspelling in de ochtend goed en in de middag onweer. Vandaag was voorspeld de hele dag bewolkt en in de ochtend alleen wat lichte regen. Met onweer naar het kasteel leek mij niet echt slim. Dus deden we gisterochtend de Highliner in Tirol. Vandaag zouden we wat uitslapen.

Met 1,3 miljoen bezoekers per jaar is het tijdens het hoogseizoen in de vakantie extra druk. Je moet er vroeg bij zijn bij de ticketshop als je naar binnen wil. Ik hoefde niet perse het kasteel in dus we vertrokken niet heel vroeg en lieten het eerst wat uitregenen in de ochtend. Ik wou alleen er om heen wandelen. Online had ik al geen kaarten kunnen krijgen. Toen ik eind Juli keek kon ik pas 22 augustus online tickets reserveren.

We komen rond twaalf aan en lopen richting de ticketshop. We willen dan wel het andere kasteel in. Het Schloss Hohenswangau. Als we eenmaal in de rij staan zien we dat de prijzen, in tegenstelling wat we online gelezen hadden, best meevielen. Ik dacht dat het voor een volwassen 47,50 was en dat bleek slechts 15 euro voor Schloss Neuschwanstein. Een combi ticket was slecht enkele euro duurder. Naja… laten we dan toch maar beiden doen spraken we af.
Helaas! Pindakaas! Om 12:00 waren alle tickets voor het grote kasteel al uitverkocht. Dus voor iedereen die er naar binnen wil -> wees al vroeg bij de ticketshop. Hou dan wel rekening met mogelijke wachttijden van 3 uur.

Maar goed, terug naar het plan van een kasteel en een wandeling om het grote kasteel. De regen wil maar niet stoppen. Het blijft miezelen en de wolken trekken niet op. En langzaam zie ik het probleem en de teleurstelling groeien. Wij gaan het kasteel helemaal niet zien. Vanuit Hohenschwangau moet je normaal het kasteel kunnen zien. Er is niks zichtbaar. Zelfs de berg is in wolken gehuld. Hier heb je dan jaren op gewacht! Eindelijk ga je het kasteel in al zijn glorie in het echt zien… en wat zie je… grijs… grijs… en nog eens grijs…

Desondanks beginnen we aan de wandeling naar boven. Naja… gedeeltelijk dan. Met Cindy’s hernia gaan we geen uur omhoog lopen. We nemen paard en wagen omhoog. Een ritje á 8 euro de man. 32 euro voor een enkeltje. Eenmaal op de uitstopplaats moeten we nog een klein stukje lopen. We lopen met onze hoofden in de wolken. Letterlijk dan, want figuurlijk ben ik allesbehalve in de wolken. We komen de laatste bocht om en ik zie het kasteel nóg niet. En dat terwijl ik er nog geen 200 meter vanaf sta.

Ik zou nu al oog in oog met het kasteel moeten staan. Wat ik zie zijn muren van het kasteel gehuld in mist. Je ziet het kasteel wel… maar amper (met photoshop heb ik het beter zichtbaar kunnen maken dan in werkelijkheid) Ik kan wel janken… al die moeite voor dit?

We lopen door richting de Marienbrücke. Vanaf die brug zou je een fantastisch uitzicht moeten hebben op de brug en op de waterval die eronder is. Op het pad is het uitzichtpunt over Hohenschwangau en de omliggende meren. Hier zou je beide kastelen moeten kunnen zien. We komen een groepje toeristen met gids tegen. Die begint de groep te vertellen wat ze hier hadden kunnen zien. En als hij zich omdraait richting het grote kasteel zegt hij. “Und hier hätten wir einen schönen Blick auf die Burg haben können.”
gevolgd door een; “So habe ich es in den letzten 21 Jahren als Reiseleiter noch nie nicht gesehen.”

Als we bij de brug aankomen, die pas onlangs weer geopend is na langdurig onderhoud, bemerken we dat de planken niet echt lekker vast liggen en flink doorbuigen. Gisteren op de Highliner 179 voelde ik mij veiliger. De waterval kunnen we door de mist nog net zien. Als we kijken richting het kasteel zien we alleen maar een grijze muur. (hieronder een foto van JFL Photography vanaf de brug. Beweeg met het schuifje om te zien wat wij zagen en wat we hadden moeten zien.)

Cindy is ondanks de kleine wandeling helemaal kapot. We lopen een stukje terug en wachten op de pendelbus naar beneden. Ons ticket voor Schloss Hohenschwangau is om twintig over vier. Het is nu pas twee uur. We moeten beneden dus nog een uurtje of twee doden. Dat doen we in een restaurantje. We eten en drinken wat en bereiden ons voor op de volgende wandeling bergop. Daar rijd geen bus naartoe. Is echter maar een kwartiertje lopen en valt reuze mee. Schloss Hohenschwangau ligt beduidend lager dan Neuschwanstein.

Die kasteel en de guided toer maakt een beetje de dag goed. Het is een interessant en goed begeleid verhaal over de koninklijke familie. Jammer dat je er geen foto’s binnen mag maken. Een beetje een rare regel in deze tijd. Voordeel is wel dat je de volle aandacht hebt voor de toer en uitleg en niet allemaal mensen met hun mobieltje bezig ziet.

We lopen terug richting auto en eenmaal beneden aangekomen zijn de wolken een beetje opgetrokken en is het kasteel vanuit het dal gedeeltelijk zichtbaar.

Eten doen we weer in Pfronten. En eenmaal in het appartement val ik al snel op de bank in slaap. Moe en teleurgesteld. You can’t always get wat you want… Een reden om nóg een keer terug te komen. Dit was mijn laatste blogje van deze vakantie. Morgen rijden we terug. Morgen zijn we weer thuis.

Comments