Kan me gisteren niet meer voorstellen.
Toch vreemd, dan luister je een plaat en heb je het gevoel dat hij van gisteren was. Kijk je wat verder en zie je dat de plaat uit het jaar 2003 komt. Dik 6 jaar geleden dus! Toen hadden we Silas nog niet.
En ik kan me helemaal niet meer voorstellen hoe het leven zonder onze Silas was. Wij tweeën hier alleen in huis? Geen kleine kotter waar alles om draait? Toch vreemd hoe je belevingswereld helemaal kan veranderen. Prioriteiten totaal anders zijn.
Geld is ineens tegelijkertijd wel en niet meer belangrijk.
Vroeger wilde ik blijkbaar veel geld verdienen, zodat ik alles kon kopen wat ik wou? Dat hoorde zo? Nu is alleen Silas en Cindy belangrijk en voor mijn gevoel het geld ondergeschikt. Aan de andere kant heb ik nu wel geld nodig om te zorgen dat Silas en Cindy niks te kort komt.
Ik zit, door de crisis, part-time in de WW. Dat is van de een kant fijn, van de andere weer niet. Veel tijd met Silas samen is in geen geld uit te drukken. Ik ben niet de Papa die ‘zondags alleen het vlees komt snijden. Elke dag genieten van die kleine schavuit die me de kop gek maakt! Er komt, aan de andere kant, echter ook maar net genoeg geld binnen om rond te komen. Als we wat meer foto opdrachten op het programma hebben staan komt er wat extra geld binnen.
Een kleine 5 jaar geleden konden we samen, met ons tweeën, leven van een dikke drieduizend euro. Nu is het elke maand behoorlijk minder en onbekend. Soms iets meer, soms te weinig en soms net genoeg. Was ik toen gelukkiger? Vreemde is dat ik het niet meer weet. Ik kan het me niet meer voorstellen dat ik gelukkiger was dan 5 jaar geleden.
Ik kan me gisteren dus totaal niet meer voorstellen. De dingen die toen belangrijk voor me waren. De dingen die ik toen had.
Kan iemand me vertellen hoe het gisteren was?
Nope, zelfde hier. En wij hebben twee van die koters (1 t ;-)) rondlopen. Enige verschil is dat onze fin. situatie stabieler is. Neemt niet weg dat we ons niet meer voor kunnen stellen hoe het was zonder die 2.